Mięsożerne pszczoły w tropikach i orangutany na Borneo

Żyjące w tropikach pszczoły bezżądłowe nauczyły się jeść mięso z powodu „intensywnej rywalizacji o nektar”. Rozwinęło się u nich jelito podobne do jelita sępów, zmianie uległa również flora bakteryjna ich wnętrzności. „Pszczoły sępy” mają bakterie jelitowe Lactobacillus – znajdujące się w sfermentowanej żywności, takiej jak zakwas – a także bakterie Carnobacterium, które przyczyniają się do trawienia mięsa. To jedyne mięsożerne pszczoły na świecie – ewoluowały, aby korzystać z innych źródeł pokarmu niż ten wytwarzany przez rośliny. Naukowcy z m.in. Uniwersytetu Kalifornijskiego badali też pszczoły, które jednocześnie odżywiają się pokarmem pochodzenia zwierzęcego i roślinnego.

Orangutan borneański został sfilmowany podczas polowania i zjadania kukanga – to pierwsze takie zachowanie zauważone w tej populacji orangutanów. W 2012 r. naukowcy zaobserwowali orangutany sumatrzańskie, które również zjadały kukangi. W 2015 r. badacze poinformowali natomiast o orangutanie borneańskim pożerającym sundajkę końskoogonową. Mięsożerność wśród tych ssaków naczelnych obserwuje się bardzo rzadko – dieta orangutanów składa się głównie z owoców, liści, kory, kwiatów i owadów. 

Organizacja Hunters Helping the Hungry powstała w New Jersey w 1997 r. Celem jej członków jest dzielenie się mięsem z potrzebującymi przy jednoczesnym oddawaniu się hobby i kontrolowaniu licznej populacji jeleni w regionie. Jak dotąd organizacja przekazała  mieszkańcom stanu New Jersey 14 731 zastrzelonych jeleni – ok. 2,2 mln porcji mięsa o wadze 0,1 kg każda. Dziczyzna trafia m.in. do regionalnych banków żywności i jadłodajni.