Starożytne malowidło w Peru i tragedia pod Wezuwiuszem

W starożytnej świątyni w prowincji Virú w regionie La Libertad w Peru archeolodzy zidentyfikowali malowidło ścienne sprzed 3200 lat, które przedstawia trzymającego nóż boga-pająka. Zoomorficzne bóstwo jest kojarzone z deszczem i płodnością. Eksperci uważają, że świątynia została zbudowana przez prekolumbijską kulturę Cupisnique. Według archeologów ok. 60% kompleksu, położonego 500 km na północ od Limy, zostało zniszczonych w listopadzie 2020 r., kiedy okoliczni rolnicy użyli ciężkich maszyn podczas zwiększania powierzchni swoich pól uprawnych.

Starożytne miasto Meroe w Sudanie – od 2011 r. wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO – położone jest na wschodnim brzegu Nilu, cztery godziny jazdy od Chartumu. Piramidy, miejsce królewskich pochówków, zbudowane tam między 2700 a 2300 r. p.n.e., są świadectwem ówczesnej wielkości królestwa Kusz. Wiele z 200 grobowców, znacznie mniejszych i o wiele mniej znanych niż piramidy egipskie, zostało mocno zniszczonych, m.in. przez poszukujących skarbów grabieżców. 

Według wyników najnowszych badań naukowców z Uniwersytetu im. Aldo Moro w Bari to gigantyczna chmura popiołu i gazów wyrzucona podczas wybuchu Wezuwiusza w 79 r. n.e. zabiła ok. 2 tys. mieszkańców Pompejów. Tragedia trwała ok. 10–15 min, a śmiertelna chmura miała temperaturę ponad 100°C i składała się z dwutlenku węgla, chlorków, cząstek gorącego popiołu i szkliwa wulkanicznego. Ofiary, które zginęły w wyniku uduszenia, zostały następnie przykryte gruzem wulkanicznym. W badaniach uczestniczyli również pracownicy National Institute of Geophysics and Volcanology (INGV) oraz British Geological Survey w Edynburgu.