Sztuczny liść i sztuczny słonecznik
Naukowcy stworzyli „sztuczny liść”, który pobiera dwutlenek węgla z powietrza i zmienia go w tlen oraz w paliwo – metanol. Liść ten naśladuje proces fotosyntezy przy pomocy czerwonego proszku – tlenku miedzi(I). Proszek powstaje w wyniku reakcji chemicznej, podczas której glukoza, octan miedzi, wodorotlenek sodu i laurylosiarczan sodu są dodawane do wody podgrzanej do określonej temperatury, do której wdmuchiwany jest dwutlenek węgla. Następnie roztwór jest podświetlany wiązką białego światła. Metanol powstaje po wyparowaniu wody z roztworu. Według prof. Yimina Wu z Uniwersytetu w Waterloo technologia ta pozwala na osiągnięcie efektywności przekształcenia energii słonecznej w paliwo na poziomie ok. 10% (to więcej niż naturalna fotosynteza – 1%). Naukowcy mają nadzieję, że wynalazek pomoże w walce z kryzysem klimatycznym.
Amerykańscy naukowcy stworzyli miniaturowe, sztuczne słoneczniki o średnicy 1 mm, które pochylają się w kierunku źródła światła i pobierają energię słoneczną. Są o ok. 400% bardziej wydajne niż urządzenia nieruchome (panele słoneczne/fotowoltaiczne stosowane obecnie). Wynalazek jest oparty na fototropizmie dodatnim roślin – ich wzroście w kierunku światła. Umożliwia to opracowany przez naukowców polimer reagujący na światło, z którego zbudowane są łodygi kwiatów. Ich kielichy powstają natomiast z materiału stosowanego w ogniwach słonecznych. Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego przewidują, że sztuczne kwiaty mogą posłużyć na przykład „jako materiał do budowy żagli słonecznych dla statków kosmicznych, lepszych paneli fotowoltaicznych, inteligentnych okien, samoregulujących urządzeń optycznych i realistycznych robotów”.
