Wpływ koronawirusa na życie codzienne

W Korei Południowej władze przesyłają obywatelom wiadomości tekstowe związane z koronawirusem w ramach instrukcji bezpieczeństwa. Zawierają one wiele danych osobowych oraz informacji o życiu prywatnym ludzi zakażonych. Można śledzić osoby, u których niedawno zdiagnozowano wirusa, sprawdzać, gdzie się zaraziły i w jakich nastąpiło to sytuacjach. W ten sposób zostają upublicznione informacje np. o romansach, operacjach plastycznych czy odwiedzanych miejscach.

42 mln Amerykanów (29%) mogłoby wykonywać swoją pracę zdalnie, natomiast ok. 102 mln nie są do tego przygotowane (dane z 2018 r.). Ok. jednej czwartej Amerykanów nie przysługuje płatny urlop, zwłaszcza w branżach, w których praca zdalna jest niemożliwa. Ok. 3% pracowników, którzy nie ukończyli szkoły średniej, jest w stanie pracować zdalnie, w porównaniu z prawie połową pracowników z tytułem licencjata lub wyższym. Tylko 20% czarnoskórych pracowników i 16% pracowników hiszpańskojęzycznych ma możliwość pracy z domu.

Koronawirus zmienia sposób, w jaki muzułmanie stosują praktyki religijne – Arabia Saudyjska wprowadziła zakaz umry, czyli pielgrzymowania do Mekki, w Iranie odwołano piątkowe modlitwy w większych miastach, a muzułmanie z Singapuru mają przynosić własne dywaniki modlitewne do meczetów. Piątkowe modlitwy odwołano również w Tadżykistanie, którego władze zamknęły granicę z sąsiadującymi Chinami i Afganistanem oraz dla obywateli Korei Południowej, Iranu i Włoch.

W Wielkiej Brytanii rozważana jest możliwość transmitowania usług pogrzebowych w internecie, jeżeli epidemia koronawirusa będzie się rozwijać. Nabożeństwa żałobne mogłyby odbywać się w późniejszych terminach